Dinsdag 31 maart 2015 - Reisverslag uit Sanur, Indonesië van marianne regt - WaarBenJij.nu Dinsdag 31 maart 2015 - Reisverslag uit Sanur, Indonesië van marianne regt - WaarBenJij.nu

Dinsdag 31 maart 2015

Door: Marianne de Regt

Blijf op de hoogte en volg marianne

01 April 2015 | Indonesië, Sanur

Wat een lange nacht heb ik gemaakt, wie slaapt is zoet zeggen ze,..... nou dan ben ik wel heel zoet geweest afgelopen nacht.
Ik sukkel mijn bed uit naar de badkamer als er plotseling op de deur word geklopt
De oudere dame uit Holten staat aan de deur met een tasje vol met verzorging's spulletjes wat zonnebrand betreft enz
Ze gaan vandaag naar huis, na 4 maanden hier samen met haar mannetje te hebben gezeten
Hij 86 en zijzelf begin de 80, een mooi stel, wat heel erg actief is.
Ze oogt nerveus en verteld dat haar man haar erg heeft verwend in deze vier maanden op Bali, hij denkt dat dit de laatste keer hier in Wasitka Sanur is voor hem.
Dat kan idd zo zijn, dit na 27 jaar overwinteren
Nerveus neemt ze afscheid en ik bedank haar.
Zodat ze verder kan gaan met inpakken, heb ergens wel met haar te doen.
Als ik klaar ben ga ik naar het ontbijt en besluit dat het maar een dagje Kuta moet gaan worden, wil nog wel wat kopen voor de kinderen en kan daar strand en niks doen op de dag, daar mooi mee combineren.
Het ontbijt smaakte weer heerlijk, even mijn tas pakken en een taxi chauffeur vinden om me naar Kuta te brengen.
Dat hoeft niet erg lastig te zijn op iedere meter van de straat staat er een en de onderhandelingen zijn dan ook snel begonnen zowel met mij als onderling.
Na wat aangesproken te zijn heb ik er een gevonden met een goede prijs, we vertrekken en in de auto vraagt Wayan, want zo heet het kleine Balinese mannetje, wat ik nog meer wil zien deze vakantie
Een mooie tactiek, en als snel komt hij met een voorstel.
Eest naar turtle eiland, dan 2 uur shoppen in Kuta om af te sluiten in Tanah Lot.
Klinkt als een goed plan maar wat gaat me dat kosten
Je weet immers dat een Balinees altijd zeer hoog begint en zo ook hier, al lachend zakt hij steeds verder naar mate ik twijfel en we dichter bij Kuta komen want daar wilde ik immers heen.
Van 80.000 tot 30.000, wat een verschil.
Ik accepteer het bod, ben benieuwd wat deze dag me gaat brengen.
Op naar Nusa Dua, daar aangekomen word je in het watersport bedrijf welkom gehete, ze doen daar veel meer van snorkelen tot banaan varen en paragliden. mooi om te zien.
Ik ben alleen en al snel praat het mannetje over het feit dat je het eigenlijk alleen maar kan doen als je met twee personen bent, nou das lastig want ik ben maar alleen.
Ook hier terwijl je op het papier leest dat de prijs is vast gesteld begint hij met 80.000 en zakt naar 50.000 want ik ben zo mooi, yeh right het zal allemaal best, ik kom voor de schilpadden in het wild dus regel het maar zou ik zeggen.
Na wat heen en weer lopen komt hij terug, ik krijg een boot voor mij alleen, wat een luxe !!
En idd bij de waterkant aangekomen liggen er vele taxi bootjes te wachten.
Ik stap in en word daarbij door twee lokale jongetjes geholpen, je gaat eerst de zee stukje op en daar stopt de boot even, in de vloer van de boor zit een stuk glas, je kan zo het prachtige koraal zien tussen de rotsen op de bodem, bijzonder.
Ook krijg ik een boterham die ik in stukjes over boord mag gooien, mooi om te zien dat er allemaal kleine gekleurde Nemo visjes op af komen.
We varen terug en dan de andere kant van het vertrek punt op
Na even te hebben gevaren komen we aan, een mooi stukje strand maar geen schildpad te bekennen, ik begin nattigheid te voelen en dat is niet omdat ik een stukje van de boot door het water naar het strand moet lopen.
Het zal toch niet een soort van dierentuin voor schildpadden zijn.
Ik vrees echter het ergste en mijn vermoeden word al snel de waarheid.
Ik word hartelijk ontvangen door een van de werknemers en lopen het zeer klein parkje in, gevolgd door een mannetje met een camera.
linksaf maken we het kleine rondje langs wat bakken met schildpadden van klein naar groot om vervolgens bij een groot bassin uit te komen
Daarin leven de schildpadden van jong tot twee van 75 jaar oud.
De kleintjes zetten ze uit in de zee, deze grote wonen hier en beschermen ze, anders worden ze voor consumptie gevangen en opgegeten.
Wat zijn deze dieren mooi om zo te zien, je krijgt ze zo in je handen gedrukt want het mannetje met de camera maakt de hele tijd foto's, het gekke is dat het gidsende mannetje mijn telefoon wil om foto's te maken, wat in mijn denkwijze niet handig is, zo koopt niemand immers de foto's die het mannetje van het park maakt maar oké.
We lopen verder n de schildpadden te hebben gevoerd, er zijn nog wat hokken met andere dieren, ook hier worden weer foto's gemaakt door beide mannetjes
Ik heb hier niet zoveel mee
Wilde de schildpadden in wild zien, we zijn bijna weer bij het begin, waar twee dames met een enorme slang staan die ze bijna om mijn nek leggen voor weer een foto, ik bedank vriendelijk, en al snel word er gezegd dat de slang echt niets doet, ik kijk nog eens goed, snap dan meteen waarom hij echt niets doet, zijn bekkie zit met plakband dicht geplakt, wat gaat dit ver.
Ik word naar een tafel geloodst waar wat beeldschermen staan, de camera is inmiddels ingeplugd en de gemaakte foto's verschijnen op het scherm, allemaal bewogen en onscherp, besluit om er geen een te kopen en word naar buiten geloodst.
Ik wil nog even bij schildpadden kijken en merk dat dat duidelijk niet de bedoeling is, als toerist krijg je tee mannetjes mee een die uitlegt en een voor foto's te maken, als schoolreis klas mogen ze zelf het park onveilig maken, want dat gaat ze weinig opleveren.
Terug bij de uitgang lopen de boot eigenaar en ik door het water terug om zo weer naar het vaste land te varen.
Wayan staat me op te wachten, en rijden richting Kuta, onderweg op een kruising staan kleine kinderen met zelfs een baby op de arm, wat doen die daar op zo'n drukke 3 baansweg met kruising, Wayan verteld dat kinderen bedelen voor geld en hun baas ergens verderop staat, ze vaak ook werken in groepsverband, idd om de hoek staan wat oudere vrouwen achter de struiken.
Ik krijg er kippenvel van.
We komen aan Kuta, spreken af dat ik na twee uur weer terug ben om verder te gaan.
Even wat rond gelopen, gekeken of ik wat leuks voor de kinderen kon vinden, dit was niet het geval dus terug naar mijn taxi mannetje.
Op naar Tanah Lot ben benieuwd, we komen door de binnenlanden bijna langs de trouw locatie van Barry en Leanne, gek idee.
Voordat we Tanah Lot bereiken eten we ergens wat bij een lokaal tentje langs de weg, deze is erg schoon dus prima te doen.
De bami smaakt dan ook erg lekker en gaan daarna snel verder.
Tanah Lot is mooi, bijzondere plek.
Je word er stil van, zeker als je dan alleen even naar de schoonheid van Bali staat te kijken want wat kan dit land mooi zijn ondanks de verschillen.
Na uur terug naar de taxi, op naar Sanur, maar wat heb ik genoten en deze Wayan is een best mannetje.
Bij Swastika aangekomen, een duik in het zwembad genomen, even afkoelen om daarna een koude douche te nemen.
Op bed wat internetten en skijpen, Nederland heeft niet al te best nieuws en schrik als ik het hoor.
Mijn ouwe lieve oma is gevallen gisterenavond, heeft haar heup gebroken.
Is in de loop van deze dag geopereerd in Goes en gaat een periode van herstel tegemoet
Wat een ellende, ze word oud en kwetsbaar, mijn lieve omaatje.
Als ik thuis ben ga ik haar snel opzoeken.
Voor nu, ga ik maar slapen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

marianne

Actief sinds 08 Feb. 2015
Verslag gelezen: 145
Totaal aantal bezoekers 5439

Voorgaande reizen:

19 Maart 2015 - 08 April 2015

Bali, 19 maart tot 8 april 2015

Landen bezocht: